RESPIRA

4 ΛΟΓΟΙ για να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ

4 ΛΟΓΟΙ για να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ - Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο

1. Κοινωνική δικαιοσύνη - Κάνουμε τα μνημόνια παρελθόν

2. Πραγματική δημοκρατία - Βάζουμε τέλος στην διαπλοκή

3. Συλλογική και ατομική αξιοπρέπεια – Τίποτα δεν μας τρομοκρατεί

4. ΟΧΙ στον φασισμό και τον ρατσισμό

ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

Απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, 18 και 19 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων και η εναλλακτική πρόταση εξουσίας
Αυτές τις μέρες, και μετά από δύο χρόνια πρωτοφανούς λιτότητας, ένας δοτός πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση χωρίς καμιά νομιμοποίηση, σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα (ΔΝΤ, Ε.Ε., ΕΚΤ), πήραν αποφάσεις που οδηγούν τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας της χώρας μας σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση, αποφάσεις που μετατρέπουν τη βαθιά και πολλαπλή κρίση της κοινωνίας σε κοινωνικό ολοκαύτωμα. Έχει γίνει πια σαφές στους πάντες ότι το «κούρεμα» και η νέα δανειακή σύμβαση μόνο δεινά θα φέρουν στο σύνολο των εργαζομένων, συνταξιούχων, ανέργων, επαγγελματιών, αγροτών και νέων που ζουν σε τούτη τη χώρα.
Ωστόσο, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού-τραπεζίτη, δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει το έργο της, προς όφελος μόνο των πλούσιων, των τοκογλύφων και των τραπεζών. Είναι ολοφάνερο πια ότι η σημερινή σύνθεση της βουλής δεν βρίσκεται σε αντιστοιχία με τις διαθέσεις του ελληνικού λαού, ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση.
Η πολιτική αυτή δεν πρέπει να εφαρμοστεί.
Η εκτροπή αυτή πρέπει να σταματήσει.
Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να ανατραπεί.
Τώρα είναι η ώρα να μιλήσει ο λαός.
Καθώς η παγκόσμια κρίση του καπιταλιστικού συστήματος γίνεται κάθε μέρα και πιο βαθιά, τίθεται με μεγαλύτερη οξύτητα το ερώτημα ποιος θα πληρώσει την κρίση: ο κόσμος της εργασίας ή το κεφάλαιο. Η φανερή πια αδυναμία του καπιταλιστικού συστήματος να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς αμοιβές και συνθήκες εργασίας, αλλά και παροχές δημόσιας υγείας και παιδείας, κάνει επιτακτική αλλά και επίκαιρη τη σοσιαλιστική προοπτική. Μπροστά στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι ελίτ, οι τράπεζες, οι «αγορές», το κεφάλαιο ενάντια στον κόσμο της εργασίας, η Αριστερά οφείλει να αντιπαραβάλει μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κρίση και μια εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
Ήδη από την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει την πρόταση για τη δημιουργία ενός αριστερού, προοδευτικού αντιμνημονιακού-αντινεοφιλελεύθερου μετώπου πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, το οποίο θα εκφράσει την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των δυνάμεων της Αριστεράς, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας και των δυνάμεων που απομακρύνονται οριστικά από τις επιλογές και την πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων του δικομματισμού. Ενός μετώπου που θα μπορέσει να διατυπώσει με τον πιο αξιόπιστο τρόπο αυτή την εναλλακτική πρόταση και να προωθήσει τη συγκρότηση μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας, ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με πυρήνα τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Η πρόταση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ αφορά τόσο το πολιτικό όσο και το κοινωνικό επίπεδο. Είναι σε ευθεία αντίθεση με παρωχημένα «κεντροαριστερά σενάρια» που επιχειρούν να αναστήσουν, υπό νέες συνθήκες, ένα παρελθόν υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση. Απαντά με επιθετικό τρόπο στην προσπάθεια να στηθεί ένα διπολικό μνημονιακό σύστημα που θα αντικαταστήσει τον δικομματισμό με συμμαχίες είτε προς τα «δεξιά» είτε προς τα «αριστερά». Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, όπου αυτά ζουν και δίνουν τους αγώνες τους, στις γειτονιές, στα συνδικάτα, στα κινήματα, σε όλες τις ενωτικές επιτροπές και πρωτοβουλίες, παλεύουν για την υλοποίηση της ενωτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αφορά όλη την περίοδο αυτής της μάχης ενάντια στον «μονόδρομο» των μνημονίων. Είναι, δηλαδή, μια πρόταση που αφορά την περίοδο μέχρι τις εκλογές, τις ίδιες τις εκλογές, αλλά και τη μετεκλογική περίοδο.
Άλλωστε, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μια Αριστερά συσπειρωμένη σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο είναι σε θέση να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό. Γι’ αυτό και η συσπείρωση της Αριστεράς είναι αίτημα της κοινωνίας και οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούν σε αυτό το αίτημα της κοινωνίας.
Στην κατεύθυνση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τους κεντρικούς προγραμματικούς άξονες μιας ριζοσπαστικής πολιτικής που απαιτεί αλλαγές στους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς, την οποία θα μπορούσε να εφαρμόσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς, στηριγμένη σε ένα ενωτικό, αγωνιστικό, μαχητικό κίνημα. Οι κύριοι άξονες της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι εξής:

1. Άμεση απεμπλοκή από το μνημόνιο, ανατροπή της πολιτικής που μας βυθίζει στην ύφεση και οδηγεί την κοινωνία στην καταστροφή. Ακύρωση του Μνημονίου και των μέτρων που απορρέουν από αυτό.
Η τρόικα πρέπει να απομακρυνθεί από τη χώρα. Ένας νέος συνασπισμός εξουσίας με ισχυρή λαϊκή εντολή θα καταγγείλει το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο, θα καταργήσει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που απορρέουν από αυτά, καθώς και τις δανειακές συμβάσεις και τις δεσμεύσεις τους.

2. Ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν.

3. Ανατροπή της λιτότητας – αναδιανομή του πλούτου – εξεύρεση νέων πόρων. Για την κρίση να πληρώσουν οι πλούσιοι και αυτοί που τη δημιούργησαν.
Φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, του πλούτου, της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Δημιουργία περιουσιολογίου. Δήμευση περιουσίας σε περιπτώσεις διαφθοράς, διαπλοκής, ψευδούς δήλωσης περιουσίας και μαύρου χρήματος. Ειδική εισφορά στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Πάταξη φοροδιαφυγής/φοροκλοπής και εισφοροδιαφυγής/εισφοροκλοπής. Άρση του τραπεζικού και εμπορικού απορρήτου και έλεγχός τους από δημοκρατικούς δημόσιους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ριζική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ξεκινώντας από τις νατοϊκές δαπάνες. Διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας, κρατικοποίηση της μεγάλης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, κανονική φορολόγηση της Εκκλησίας. Συγκεκριμένα μέτρα φορολόγησης των εφοπλιστών, των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης ακίνητης και κινητής περιουσίας. Διεκδίκηση του γερμανικού κατοχικού δανείου, των επανορθώσεων και αποζημιώσεων για τα θύματα της κατοχής.
Άμεσα μέτρα επιβίωσης του λαού. Αύξηση μισθών και συντάξεων. Μέτρα για την ανεργία και τους/τις άνεργους/ες. Κανένας άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας. Αποκατάσταση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, κατάργηση όλης της αντεργατικής νομοθεσίας των τελευταίων χρόνων, κατάργηση των άτυπων, μερικών και ελαστικών σχέσεων εργασίας. Μείωση των έμμεσων φόρων, κατάργηση των χαρατσιών, μείωση της φορολόγησης των χαμηλών εισοδημάτων. Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης. Έλεγχος της ακρίβειας και των ολιγοπωλιακών πρακτικών στην αγορά. Προστασία των δανειζομένων (εργαζομένων, συνταξιούχων, μικρομεσαίων και αγροτών) από τις τράπεζες.
Ισότητα αμοιβής για τα δύο φύλα. Καμία διάκριση στους χώρους εργασίας ανάμεσα στα δύο φύλα. Απαγόρευση των ομαδικών απολύσεων, καθώς και των μεμονωμένων σε κερδοφόρες επιχειρήσεις. Κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης και της έννοιας της παράνομης-καταχρηστικής απεργίας. Κατάργηση του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Δέσμευση υπέρ των εργαζομένων της προσωπικής περιουσίας εργοδοτών που δεν καταβάλλουν τους μισθούς.


4. Προτεραιότητα για την Αριστερά είναι η κοινωνία και οι ανάγκες της.
Η κρίση χρέους χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης χάριν των συμφερόντων του κεφαλαίου. Είναι οι ίδιες οικονομικές-πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την ευρωζώνη που, ενώ σε ρητορικό επίπεδο θέτουν ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, στην πραγματικότητα η κύρια προτεραιότητά τους είναι η δραματική μείωση εισοδημάτων (μισθών, συντάξεων κ.λπ.) και η κατεδάφιση των εργασιακών κατακτήσεων και κοινωνικών δικαιωμάτων. Επομένως, οι θυσίες που ζητούν με αφορμή το χρέος δεν αφορούν ούτε τη σωτηρία της χώρας ούτε τη διάσωση του ευρώ ούτε τη βιωσιμότητα του χρέους. Οι θυσίες απαιτούνται για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου και η εξουσία πάνω στην εργασία.
Καμία θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου, καμία θυσία για το ευρώ, καμία υποταγή στα ψεύτικα διλήμματα μνημόνιο ή χρεοκοπία, ευρώ ή καταστροφή. Σήμερα που ολόκληρη η ευρωζώνη κλονίζεται και οι νέες συμφωνίες οδηγούν την Ε.Ε. σε όλο και σε πιο αυταρχική κατεύθυνση, γίνεται προφανές ότι αυτή η νεοφιλελεύθερη δομή, λειτουργία και πολιτική της Ε.Ε. πρέπει να ανατραπεί. Εργαζόμαστε, σε ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε., για την οικοδόμηση ενός πανευρωπαϊκού μετώπου που θα παλέψει για μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη της ειρήνης, της εργασίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων, της ισότητας ανάμεσα στα φύλα, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, μια Ευρώπη σοσιαλιστική.

5. Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους χωρίς μνημόνια λιτότητας και εκποίησης του δημόσιου πλούτου.
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και δεν είναι διαχειρίσιμο, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί έκφραση των ανισότιμων σχέσεων που έχουν διαμορφωθεί εντός της ευρωζώνης. Αξιοποιείται για την επιβολή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας που με τη σειρά τους βαθαίνουν την ύφεση, διογκώνοντας ξανά το χρέος και λειτουργώντας σαν ένας φαύλος κύκλος, καθώς απορροφά μεγάλο μέρος του παραγόμενου πλούτου και των αλλεπάλληλων δανείων με κύριο στόχο τον πλουτισμό των τραπεζών. Είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί. Αμφισβητούμε το χρέος ως χρέος των εργαζομένων.
Η θέση μας είναι ότι κοινωνική ανάγκη και δίκαιη λύση είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια λιτότητας, ανεργίας και εκποίησης του δημόσιου πλούτου, χωρίς αντικοινωνικές δανειακές συμβάσεις, και η εξυπηρέτηση του υπόλοιπου με ευνοϊκότερους όρους και ρήτρα ανάπτυξης της χώρας. Σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να αξιοποιηθούν όλα τα όπλα επιθετικής αναδιαπραγμάτευσης του χρέους, τα οποία δίνουν χρόνο για να εξελιχθεί ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της οικονομίας της χώρας. Στη θέση της αδιέξοδης και καταστροφικής διαδικασίας του PSI, αντιπροτείναμε αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές για εύλογο χρονικό διάστημα. Αν αυτό το διάστημα ήταν, π.χ., τρία χρόνια, θα υπήρχε εξοικονόμηση άνω των 50 δις. μόνο από τόκους, τα οποία, σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα αναδιανομής του πλούτου, θα έκαναν εφικτή τη δυνατότητα χρηματοδότησης των κοινωνικών αναγκών, της απασχόλησης και της ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα θα υπήρχε και χρόνος για μια αναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Αν οι διεθνείς τοκογλύφοι, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. δεν αποδεχτούν αυτή την κατεύθυνση, η μονομερής αναστολή πληρωμών χωρίς τη συναίνεση των πιστωτών, που θα συνοδεύεται από ένα πρόγραμμα αντίστασης και επιβίωσης της κοινωνίας, είναι η αναγκαία εξέλιξη, στον βαθμό που για μας η απάντηση στο δίλημμα «λεφτά για μισθούς, συντάξεις και κοινωνική προστασία ή για τους πιστωτές» είναι δεδομένη: προτεραιότητα για μας είναι οι ανάγκες της κοινωνίας.
Το θέμα του χρέους και η κρίση στην ευρωζώνη είναι ζητήματα που βρίσκονται σε διαρκή εξέλιξη, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να παρακολουθεί κάθε στιγμή και να τοποθετείται αναλόγως.
Το χρέος δεν είναι ελληνική ιδιομορφία. Είναι στοιχείο της καπιταλιστικής κρίσης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής Αριστεράς, τα συνδικάτα και τα κινήματα, θα αγωνιστεί για τη διεκδίκηση μιας δίκαιης λύσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

6. Δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό κοινωνικό-δημοκρατικό έλεγχο. Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών με δημοκρατικό, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και ριζική αλλαγή των όρων, των κριτηρίων και του τρόπου λειτουργίας τους. Επιστροφή στο Δημόσιο των Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών που έχουν μερικά ή ολικά ιδιωτικοποιηθεί (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, Μέσα Μεταφοράς) και προώθηση της λειτουργίας τους με δημόσιο, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Διατήρηση ή επιστροφή στον έλεγχο και την ευθύνη του Δημοσίου βασικών παραγωγικών μονάδων, κρίσιμων για την ανάπτυξη της οικονομίας του τόπου (π.χ. λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, ναυπηγεία, ορυκτός και ενεργειακός πλούτος κ.ά.) και δημοκρατική ανασυγκρότησή τους με δημόσιο, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο.

7. Μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και για ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, στη βάση των αναγκών της κοινωνίας και της προστασίας του περιβάλλοντος
Ανασυγκρότηση της παραγωγής με γνώμονα όχι τα κέρδη των ιδιωτών αλλά την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας, με όρους δημοσίων αγαθών και οικολογικής ισορροπίας. Ανασχεδιασμός της λειτουργίας των δημοσίων επιχειρήσεων με κοινωνικά-αναπτυξιακά κριτήρια και όχι με ιδιωτικοοικονομικά και πελατειακά.
Ανάπτυξη νέων μορφών οικονομικής δράσης: Δημοκρατικά οργανωμένοι συνεταιρισμοί, δομές αλληλέγγυας και κοινωνικής οικονομίας, δυνατότητα εργαζομένων να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη λειτουργία επιχειρήσεων που κλείνουν.
Μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, με μοχλό τον δημόσιο και κοινωνικό τομέα, στο πλαίσιο ενός συνολικού διαφορετικού μοντέλου για την οικονομία και την κοινωνία. Γνώμονας, όχι τα κέρδη των ιδιωτών, αλλά η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.
Αξιοποίηση δυνατοτήτων σε κρίσιμους τομείς της μεταποίησης.
Ιδιαίτερη φροντίδα και ένα διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο για περιοχές που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα, όπως τα νησιά.
Πολιτικές και μέτρα για τον οικολογικό μετασχηματισμό της παραγωγής και της κατανάλωσης, με στόχο την ταυτόχρονη αντιμετώπιση της οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης: Ριζική στροφή σε δραστηριότητες στους τομείς της εξοικονόμησης ενέργειας στα κτήρια, της ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων, των αποκεντρωμένων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μικρής κλίμακας, των ήπιων τουριστικών εκμεταλλεύσεων, δηλαδή σε δραστηριότητες που δημιουργούν ποιοτικές θέσεις εργασίας και αποφέρουν πολλαπλά θετικά αποτελέσματα για τις τοπικές κοινωνίες και τα οικοσυστήματα. Ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στην αναζωογόνηση της υπαίθρου και την ανόρθωση του πρωτογενή τομέα και της αγροτικής οικονομίας, με ριζική αλλαγή στα παραγωγικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα.
Στο καθεστώς του Μνημονίου, το περιβάλλον της χώρας απειλείται από τις εντονότερες πιέσεις του μεγάλου κεφαλαίου και της αγοράς. Οι κυρίαρχοι κύκλοι θέτουν το ψευδεπίγραφο δίλημμα «προστασία του περιβάλλοντος ή ανάπτυξη» και προωθούν με αυταρχισμό μια πολιτική καταστροφική για τους συλλογικούς φυσικούς πόρους.
Για την Αριστερά και τη ριζοσπαστική οικολογία, το περιβάλλον και η φύση είναι αναπαλλοτρίωτος συλλογικός πόρος της κοινωνίας και κρίσιμος παράγοντας για την ευημερία των ανθρώπων αλλά και για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα της οικονομίας.

8. Υπεράσπιση δημόσιων αγαθών Υγείας – Παιδείας – Κοινωνικής Ασφάλισης.
Υπεράσπιση του δημόσιου, καθολικού, αναδιανεμητικού και κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και μέτρα κοινωνικής προστασίας των ανθρώπων με χαμηλό εισόδημα, των ανέργων και των άστεγων. Δέσμευση των κενών κτηρίων που ανήκουν στο Δημόσιο, στις τράπεζες, στους ΟΤΑ και στην Εκκλησία για τη στέγαση αστέγων. Υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της Εκπαίδευσης και δωρεάν δημόσια Υγεία για όλους/ες όσοι/ες κατοικούν σε αυτή τη χώρα. Επαναφορά των υπηρεσιών υγείας που έχουν περικοπεί. Προσλήψεις στον χώρο της υγείας.

9. Υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Το πρώτο θύμα στην περίοδο του μνημονίου είναι η ίδια η δημοκρατία. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, σε συνθήκες κρίσης, ανακατάταξης στους κοινωνικούς συσχετισμούς και ταξικής επίθεσης, αλλάζει ριζικά τους όρους της αστικής πολιτικής δημοκρατίας, εγκαθιστώντας το καθεστώς της «εξαίρεσης» και το κράτος «έκτακτης ανάγκης». Η πρωτοφανής ένταση της αστυνομικής βίας το τελευταίο διάστημα, με δεκάδες προληπτικές συλλήψεις και χιλιάδες δακρυγόνα, είναι ενδεικτική. Με αυτή την έννοια, η απόκρουση της καταστολής και του αυταρχισμού, του ρατσισμού και του εθνικισμού, η υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η αντίσταση στην άνοδο της ακροδεξιάς, η δημοκρατική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος με εισαγωγή μορφών άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας και κοινωνικού ελέγχου, η διεκδίκηση νομιμοποίησης και ίσων δικαιωμάτων για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, η απλή αναλογική, η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σε δημοκρατική, ενωτική και ταξικά μαχητική βάση, αποκτούν απόλυτη πολιτική προτεραιότητα και την ίδια στιγμή ενώνουν την πολιτική Αριστερά με τα αιτήματα των πλατειών, των κινημάτων ανυπακοής και αντίστασης και με το μαχόμενο συνδικαλιστικό κίνημα.

10. Λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία.
Αποφασιστική αντιμετώπιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή μας, στη βάση της αλληλεγγύης, του διεθνισμού, της υπεράσπισης της λαϊκής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας. Ριζικός αναπροσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής, απεγκλωβισμός από το ΝΑΤΟ και τον επικίνδυνο άξονα στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ. Να φύγουν οι νατοϊκές βάσεις. Να υποστηριχτούν οι πρόσφυγες πολέμου, που αποτελούν «παράπλευρες απώλειες» των νατοϊκών επεμβάσεων. Να επιστρέψουν οι στρατιωτικές μονάδες που βρίσκονται στο εξωτερικό. Υιοθέτηση μιας νέας, πολυδιάστατης και ενεργητικής, εξωτερικής πολιτικής με στόχο την ειρήνη, τη σταθερότητα και τη συνεργασία των λαών.

Η κρίση αυτή είναι πολλαπλή, αγγίζει όλα τα πεδία της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής. Η Αριστερά πρέπει να είναι πρωταγωνίστρια στους αγώνες που θα δοθούν σε όλα αυτά τα μέτωπα.
Μπροστά σε αυτή την καπιταλιστική κρίση, είναι πιο απαραίτητη από ποτέ η συγκρότηση ενός νέου ισχυρού πόλου, ενός μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας που θα ανατρέψει αυτές τις κυβερνήσεις και την πολιτική τους. Στον πυρήνα αυτού του μετώπου πρέπει να είναι η Αριστερά, η Αριστερά που παλεύει για να ανατρέψει αυτό το άδικο σύστημα, η Αριστερά που ανοίγει νέους δρόμους προς τον σοσιαλισμό. Γιατί, σε όλους αυτούς τους αγώνες η Αριστερά πρέπει να αφήνει το οραματικό της αποτύπωμα για μια άλλη κοινωνία, να πλάθει το αυριανό, σοσιαλιστικό, αντιπαράδειγμα στον καπιταλισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει την ενωτική του πρόταση γιατί πιστεύει πως απέναντι στον μύθο των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων υπάρχει και άλλος δρόμος. Ο δρόμος της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, ο δρόμος της Αριστεράς.

Ψήφος αμοραλισμού

Αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ
Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/10/2011
Στην επιστολή τους προς τη Λαγκάρντ, που αναγκάστηκαν να δημοσιοποιήσουν μετά την πίεση του Αλέξη Τσίπρα, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών δεν δεσμεύονται ότι θα διαλύσουν το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Δεν τους είχε ζητηθεί κάτι τέτοιο. Ούτε η Κομισιόν είχε επιβάλει ανάλογη αξίωση, όπως συνάγεται από τη συνέντευξη του επικεφαλής του κλιμακίου για την Ελλάδα. Γιατί, όμως, πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών ισχυρίζονται ότι, αν δεν ψηφιζόταν το άρθρο 37, δεν θα έπαιρνε η Ελλάδα την 6η δόση;
Είναι προφανές ότι το πρωθυπουργικό δίδυμο κυβερνά με μυστικά και ψέματα. Πίσω, όμως, από τα ψέματα κρύβονται οδυνηρές αλήθειες. Όπως προκύπτει από την έκθεση της Κομισιόν, έχει τεθεί θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού, εξέλιξη που -κατά πάσα πιθανότητα, αν δεν μεσολαβήσουν εκλογές- θα τεθεί από τον πρωθυπουργό ως προαπαιτούμενο για την 7η δόση.
Η Λούκα Κατσέλη, στην ομιλία της προχθές στη Βουλή, προειδοποίησε ότι η παράκαμψη των κλαδικών συμβάσεων θα οδηγήσει το 1 εκατομμύριο από το 1,9 εκατ. μισθωτούς σε συνεχή μείωση των μισθών τους. Καθεμιά επιχείρηση, με το μοντέλο των επιχειρησιακών συμβάσεων, θα οδηγήσει την κούρσα των αποδοχών στον κλάδο ολοένα και σε χαμηλότερα επίπεδα. Κι έτσι θα προκαλείται μεγαλύτερη ύφεση.
Η κ. Κατσέλη τόνισε ότι "στις χρηματαγορές απευχόμεθα ένα 'πιστωτικό γεγονός'. Με τις ρυθμίσεις αυτές νομιμοποιούμε ένα επικίνδυνο 'εργασιακό γεγονός' και την απότομη ανακατανομή εισοδήματος από τους εργαζόμενους στους εργοδότες". Είναι άραγε τυχαίο ότι ο ΣΕΒ και οι τουριστικοί επιχειρηματίες πρωταγωνιστούν στις Βρυξέλλες για την επικείμενη μείωση του κατώτατου μισθού;
Με τέτοιας έκτασης απειλή για το βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματα των εργαζομένων, η δήλωση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ότι ψήφισαν παρά τη συνείδησή τους το άρθρο 37 αποκτά άλλη σημασία. Δείχνει ότι η ασυνειδησία, ο αμοραλισμός και ο κυνισμός έχουν καταλάβει την κυρίαρχη πολιτική τάξη. Μέχρι πότε;

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

Α. Τσίπρας προς τον ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου :
''Έχω να σας δω στη Βουλή από τότε που δεσμευόσασταν ότι αν χρειαστεί να πάρουμε νέα μέτρα θα έχουμε αποτύχει. Για αποτυχημένο, μια χαρά σας βλέπω στη θέση σας, αλλάξατε βέβαια υπουργείο αλλά αυτή η αποτυχία των προγνώσεών σας και των επιλογών σας σε χιλιάδες συμπολίτες μας, σε εκατομμύρια συμπολίτες μας έχει στοιχίσει πολύ πιο ακριβά –έχουν χάσει τις δουλειές τους, είναι στην ανεργία, δεν έχουν μεροκάματο και έχουν δεχτεί μια τρομακτική μείωση εισοδήματος...
Τι χειροκροτούσατε; Χειροκροτούσατε το ξεγύμνωμα της υποτέλειας της κυβέρνησής σας. Την ώρα που στενάζει ο ελληνικός λαός, την ώρα που θα πάρει τους μισθούς και τις συντάξεις σε επίπεδα που είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, την ώρα που εσείς –αν και αποτύχατε– είστε Υπουργός αλλά εξαιτίας της αποτυχίας σας χιλιάδες πολίτες έχουν χάσει τη δουλειά τους.''

ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Το βασικό πολιτικό αίτημα αυτής της διήμερης κινητοποίησης είναι η ανατροπή της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και η αποθάρρυνση ΝΔ και ΛΑΟΣ για συγκυβέρνηση και εξακολούθηση της ίδιας πορείας. Στις 19 και 20 Οκτώβρη, θέλουμε τον Λαό να εμφανιστεί στο προσκήνιο και να καταλάβει τη σκηνή.
Τι θα κάνουν οι εθελόδουλοι κυβερνώντες ΠΑΣΟΚοι; Τι θα κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου; Θα μιμηθεί τον παππού του Γεώργιο Παπανδρέου που πριν 67 χρόνια έπνιξε στο αίμα τη διαδήλωση του ΕΑΜ και ξεκίνησε τον εμφύλιο; Ή θα καταλάβει οτι ο Λαός θέλει οριστική αποκοπή από το σάπιο παρελθόν;
Η αντιπαράθεση, δεν είναι συντεχνιακή, περιορισμένης εμβέλειας, αδιάφορη για την κοινωνία. Είναι βαθιά ταξική, όχι μόνο στα χαρακτηριστικά της μα και στην έκφρασή της.
Οι απεργοί δημοτικοί υπάλληλοι έκαναν πορεία από τον Ρέντη ως το Μοσχάτο και ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, οι πολίτες βλέποντας αυτούς τους Δημόσιους Υπαλλήλους που οι «τηλεαστέρες» δημοσιογράφοι παρουσιάζουν ως εχθρούς του κοινωνικού συνόλου, ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑΝ και ενθάρρυναν για συνέχιση του αγώνα που είναι αγώνας όλων των εργαζόμενων, όλου του Λαού.
Στην Ομόνοια, όταν απεργοί ακινητοποίησαν απορριμματοφόρο ιδιωτικής εταιρείας και κάλεσαν την αστυνομία για έλεγχο, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΑΝ φυγαδεύοντας τους εξαθλιωμένους χωρίς χαρτιά μετανάστες εργάτες (θύματα κι αυτοί της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης) για να μην τους συλλάβει η αστυνομία.
Την ίδια στιγμή, μεταναστευτικές οργανώσεις καλούν τους μετανάστες να μην λειτουργήσουν ως απεργοσπάστες καθώς έλληνες και μετανάστες εργαζόμενοι έχουν κοινά προβλήματα και ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός.
Ο κόσμος στις πλατείες, στην αγορά, στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς, συνομολογεί πως το ΣΥΣΤΗΜΑ απέτυχε και πως χρειάζεται κάτι άλλο. Δεν τα βάζουν με τα πρόσωπα αλλά με το ίδιο το σύστημα – τον Καπιταλισμό.
Οι συνδικαλιστές των ΟΤΑ εξηγούν ότι το πρόβλημα δεν είναι φυσικά τα σκουπίδια, αλλά το ότι η πολιτική των κυβερνόντων που είναι για τα σκουπίδια. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ προσπαθούν να εμποδίσουν την εκτύπωση και αποστολή των χαρατσιών στους πολίτες, ενώ οι των Ταχυδρομείων δηλώνουν την πρόθεσή τους να μη διανείμουν τους λογαριασμούς.
Όλοι αντιδρούν γιατί όλοι πλήττονται.
Γι’ αυτό πρέπει η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις να είναι μαζικότατη. Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, σπουδαστές, άνεργοι και νοικοκυρές, όλοι πρέπει να βρεθούμε στους δρόμους για να κερδίσουμε την ανατροπή.
Θέλουμε η Κυβέρνηση να φύγει, όχι γιατί θα επιλέξει μια κίνηση τακτικής μέσα από συγκυβέρνηση ή ελεγχόμενες εκλογές.
Θέλουμε ανατροπή με κινηματικούς όρους. Να πέσει το ΠΑΣΟΚ, όχι σαν ώριμο φρούτο, αλλά σαν ζιζάνιο που θα το ξεριζώσουμε.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΝΑΤΡΟΠΗ – ΝΙΚΗ

Τάσος Πανταζίδης
Γραμματέας της Ε.Ε. των Οικοσοσιαλιστών Ελλάδας,
Μέλος της κεντρικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Κυβέρνηση συνεχίζοντας την πορεία διάλυσης του κοινωνικού, οικονομικού και θεσμικού ιστού της χώρας, απαντά στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζόμενων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με περισσότερο αυταρχισμό, παραχωρώντας τις υπηρεσίες καθαριότητας σε ιδιώτες. Η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό και όλοι οι κλάδοι των εργαζόμενων βρίσκονται στους δρόμους από σήμερα μέχρι και την πανελλαδική πανεργατική απεργία της 19ης Οκτώβρη. Στόχος είναι η κατακρήμνιση της Κυβέρνησης. Την Τετάρτη, όλοι οι πολίτες, εργαζόμενοι και άνεργοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί, συνταξιούχοι και νοικοκυρές, σπουδαστές και μαθητές, δίνουμε το μήνυμα: Ο Λαός πρέπει να νικήσει και να οδηγήσει στην ανατροπή της Κυβέρνησης και των συμπαραστατών της, αλλά και στην ανατροπή του Συστήματος εκμετάλλευσης.

Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας

Εθνικές Εκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ»

Εθνικές Εκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις Περιφερειακές εκλογές, φαίνεται ότι έχει αποφασίσει ο Γ.Α.Π.. Τα ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ μέτρα που προγραμματίζει να επιβάλει η διεθνής κατοχή της χώρας με τους ντόπιους συνεργάτες και εντολοδόχους της (Κυβέρνηση, κόμματα της «αντιπολίτευση», ΜΜΕ, συνδικαλιστές κλπ) χρειάζονται σταθερότητα. Δεν μπορεί να ρισκάρουν με ανεξέλεγκτες ψηφοφορίες στη Βουλή. Οι εκλογές θα γίνουν πλέον με λίστα, οπότε ο όποιος Πρωθυπουργός, θα ελέγχει 100% τους Βουλευτές, άρα και τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών.
Πιθανή ημερομηνία η 5η ή η 12η Δεκεμβρίου.
Καλούμαστε όλοι σε εγρήγορση και ΕΝΟΤΗΤΑ Αριστεράς, Οικολογίας, δημοκρατικών πολιτών.
5 Νοέμβρη 2010.

Για το νόμο-έκτρωμα

Μειώσεις αποδοχών εξαιτίας περικοπών σε επιδόματα και δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα αδείας κατά 700-7.500 ευρώ ετησίως για 900.000 υπαλλήλους και λειτουργούς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα προκαλούν τα μέτρα-σοκ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Εκτός από τις μειώσεις αποδοχών, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αποφάσισε αυξήσεις από 15-20% στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης για καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, αύξηση έως και 2% στον ΦΠΑ, επιβολή φόρου κατανάλωσης στο ηλεκτρικό ρεύμα, έκτακτη εισφορά 1% στα καθαρά εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ. Ακόμη, παγώνουν οι συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (για δεύτερη συνεχή χρονιά). Αναστέλλονται οι προσλήψεις στον δημόσιο τομέα για το 2010 και περιορίζονται για το 2011-2013 με βάση τον κανόνα μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις. Επιδοτούνται οι εργοδοτικές εισφορές έως και 100% για πρόσληψη ανέργων και για διατήρηση θέσεων εργασίας με κονδύλι συνολικού ύψους 756 εκ. μέσω υπουργικών αποφάσεων. Ρυθμίζονται ευνοϊκά τα χρέη των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.



Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του τόνισε ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε τους πολίτες αφού υφάρπαξε την ψήφο τους με μια ρητορική στον αντίποδα των αντικοινωνικών μέτρων που παίρνει σήμερα. Το συντριπτικά υψηλό ποσοστό του 70% των πολιτών διαφωνεί με τα άδικα μέτρα. Οι μόνοι που έμειναν να τα στηρίζουν είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Καρατζαφέρης! Ο Αλ. Τσίπρας καταλόγισε στην κυβέρνηση ευθύνες διότι ήταν αυτή που μιλώντας πρώτη για χρεωκοπία (ο πρωθυπουργός σε υπουργικό συμβούλιου ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο) έστρωσε το χαλί στους κερδοσκόπους, τους οποίους στη συνέχεια προσπαθεί να εξευμενίσει με τα σημερινά μέτρα κοινωνικής χρεοκοπίας, ύφεσης, φτώχειας και εφιαλτικής ανεργίας. Επίσης, έθεσε στην κυβέρνηση τα εξής ερωτήματα:



Α) Γιατί δεν κινδυνεύουν με χρεοκοπία μια σειρά από χώρες που έχουν συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας; Το οποίο δικό μας είναι κοντά στον μέσο ευρωπαϊκό όρο της ευρωζώνης περίπου 175% του ΑΕΠ; Γιατί δεν χρεοκοπεί η Ολλανδία με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και θα χρεοκοπήσουμε εμείς με 175% συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό) χρέος;



Β) Γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να θυσιάζει τις κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, βάζοντας σε τροχιά διάλυσης την ελληνική κοινωνία, βυθίζοντάς την στην ανεργία και στη φτώχεια, και δεν ακολουθεί τον αριστερό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί η κυβέρνηση δεν συμμαχεί με άλλες χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα ώστε να πιέσει για ορθολογικούς όρους δανεισμού; Γιατί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δε προχωράει άμεσα στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με επιβολή πόθεν έσχες στην αγορά μετοχών, ομολόγων, και στην ίδρυση και αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των ΑΕ; Γιατί δεν προχωρά στην άμεση και καθολική απαγόρευση της λειτουργίας των offshore εταιρειών στη χώρα μας, με παράλληλη βέβαια δραστηριοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι εταιρείες αυτές να απαγορευτούν σε όλη την Ε.Ε. Γιατί η κυβέρνηση αποφεύγει να κάνει το οτιδήποτε που θα στενοχωρούσε τις τράπεζες, αρνούμενη να συζητήσει την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τοκογλυφίας; Γιατί να μην αυξηθεί ο φόρος που πληρώνουν οι τράπεζες οι οποίες έγραψαν κέρδη σχεδόν τρία δις το 2009; Γιατί να μην αυξηθεί ο συντελεστής φορολογίας των κερδών στο 45% όπου ήταν πριν την κυβέρνηση της ΝΔ; Ώστε να εξοικονομηθούν 2 περίπου δις μόνο από τις τριακόσιες πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις ; (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις του 2008). Γιατί να μην φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία; Γιατί να μην μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες κατά 50% οι οποίες είναι 4,1-4,3 % ΑΕΠ κάθε έτος (10 δις περίπου το χρόνο) για τα επόμενα χρόνια. Έτσι θα γλιτώσουμε όσα υποτίθεται ότι θα γλιτώσουμε από τις περικοπές. Ακούσαμε μια δήλωση θετική από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, αλλά τίποτα από τον έλληνα πρωθυπουργό.



Στα ερωτήματα αυτά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αντί να δώσει στοιχειωδώς πειστικές απαντήσεις, προτίμησε, δια στόματος υπουργού Οικονομικών, την αλαζονεία, τον αυταρχισμό και τις ύβρεις: «Άκουσα τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ειλικρινά, κατάλαβα για πρώτη φορά ότι υπάρχει άγνοια της πραγματικότητας. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν αντιλαμβάνεται που βρίσκεται η χώρα.»



Βέβαια νωρίτερα ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στους ελάχιστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εμφανίστηκαν στη Βουλή, είχε επισημάνει ότι «έξω η κοινωνία βράζει και σεις δεν έχετε ούτε την ηθική, ούτε την πολιτική νομιμοποίηση να πράξετε ένα έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Με άλλη εντολή εκλεχθήκατε να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό, δεν δικαιούστε να τον εξαπατάτε. Σας καλούμε, λοιπόν, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να μην ψηφίσετε μέτρα που θα οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε βαθύ τέλμα. Διότι ο καιρός θα δείξει ότι οι επιλογές της κυβέρνησης είναι καταστροφικές και έχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας απέναντι.»



Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε την ομιλία του υπογραμμίζοντας ότι «Σήμερα τον λόγο έχει η κοινωνία που πρέπει να κάνει την οργή αισιοδοξία. Το θυμό πείσμα. Μόνο αν υπάρξει σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, μπορεί η κατάσταση να ανατραπεί. Γι αυτό ο κόσμος πρέπει να βγει στους δρόμους. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να νικήσει αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού, ενός πλατιού μετώπου με στόχο να μπλοκαριστούν τα μέτρα.»



Ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης, μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Αφαιρείτε ένα μισθό μέσω της εισοδηματικής πολιτικής, πάει ο 14ος μισθός, παγώνετε τις συντάξεις στα περήφανα γηρατειά, πετώντας στα σκουπίδια τις προεκλογικές δεσμεύσεις, και μέσω της φορολογίας θα πάρετε άλλον ένα άλλο μισθό. Αντί να αυξάνετε τον Φ.Π.Α., κύριοι της κυβέρνησης, δύο μονάδες, πρέπει να περιορίσετε τη φοροκλοπή του Φ.Π.Α., η οποία είναι ετησίως 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν δεν κάνετε κάτι για να περιοριστεί η φοροκλοπή του Φ.Π.Α., απλώς θα αυξήσετε το μέγεθος της φοροκλοπής και δεν θα ωφελήσετε καθόλου τα έσοδα. Τι θα κάνετε; Θα φουντώσει ο πληθωρισμός, ένας πληθωρισμός που βρίσκεται ήδη 2,5 φορές ψηλότερος από το μέσο όρο της ευρωζώνης: με οικονομία σε ύφεση 2,5 φορές υψηλότερος πληθωρισμός! Πού οφείλεται αυτό; Μα στα καρτέλ. Στα καρτέλ που κυριαρχούν και βασιλεύουν σε μεγάλους τομείς της οικονομίας και γι’ αυτό δεν κάνετε τίποτα.» Επίσης, ο Δημ. Παπαδημούλης πρόσθεσε «Μας λέτε ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά δίκαια. Ας δούμε ποια μέτρα έχετε στο πακέτο που θίγουν τους πλουσιότερους. Έχετε την έκτακτη εισφορά. Τα άλλα μέτρα -οι αυξήσεις φόρων, οι περικοπές μισθών και το πάγωμα των συντάξεων- είναι μόνιμα για όσα χρόνια χρειαστούν αλλά η έκτακτη εισφορά του άρθρου 5 είναι μόνο για ένα χρόνο. Πόσα λογαριάζετε να πάρετε από αυτό το μέτρο; Είναι 100.000.000 ευρώ, δηλαδή το 2% του πακέτου, το οποίο συνολικά είναι 4.800.000.000. Έχετε και αυτόν τον φόρο πολυτελείας, ο οποίος δεν θίγει πραγματικά μόνο είδη πολυτελείας, …από τον οποίο θα πάρετε πόσο; Θα πάρετε 140.000.000 ευρώ, δηλαδή άλλο ένα 3%.»



Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παν Λαφαζάνης επισήμανε ότι «εδώ δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μέτρα κοινωνικής αγριότητας. Έχουμε να κάνουμε με μέτρα τα οποία διαλύουν και κατεδαφίζουν συνολικά τις κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις και τα εισοδήματα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η ουσία. Αυτή την ουσία πάει να αποκρύψει η Κυβέρνηση, η οποία, όμως, διαφαίνεται ακόμη περισσότερο με τα τελευταία άρθρα του νομοσχεδίου, όπου στην ουσία η Κυβέρνηση προσφέρει στην εργοδοσία τζάμπα εργασία. Εργασία με κρατική επιδότηση, υποτίθεται για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, κρατική επιδότηση των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών.» Επίσης ο Παν. Λαφαζάνης σημείωσε ότι «Δεν είναι δυνατόν να μας λέτε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, την ώρα που η Τράπεζα Πειραιώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με χαριστικό επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικείτε ανάλογο επιτόκιο δανεισμού, τουλάχιστον, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανείζεται το δημόσιο; Δεν είναι δυνατόν το δημόσιο να τρέχει στις αγορές με επιτόκια που προσεγγίζουν το 7%, ακόμη και μετά τα μέτρα λεηλασίας, και η Τράπεζα Πειραιώς να δανείζεται με ενέχυρο τα δήθεν αφερέγγυα ομόλογα του δημοσίου. Επομένως, εναλλακτικοί δρόμοι υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει βούληση να εφαρμοσθούν.



Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ. Κριτσωτάκης μεταξύ άλλων υπογράμμισε τα εξής: «Όσο και αν ψάξαμε στο σχέδιο νόμου –και ψάξαμε- που σπεύδετε να ψηφίσετε κατεπειγόντως, δεν βρήκαμε τον κάθε πολίτη, αλλά μόνο τους εργαζόμενους, στους οποίους φορτώνετε όλα τα βάρη της κρίσης που προκάλεσαν και δημιούργησαν οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες και οι λοιποί αόρατοι ευεργέτες που εσείς δεν βρήκατε και που δεν συμμετέχουν στην εθνική, όπως λέτε, προσπάθεια. Ταξικό είναι το θέμα τελικά. Δεν είναι εθνικό. Δεν πληρώνουν αυτοί λοιπόν για το ξεπέρασμα της κρίσης. Και να σας πω ακόμη ότι δεν βρήκαμε καμιά αναλογικότητα, καμιά κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά είδαμε μειώσεις αποδοχών, έμμεσους φόρους σε μία χώρα που έχει τους μεγαλύτερους έμμεσους φόρους στην Ευρώπη. Και αυτό είναι ισοπέδωση και αδικία. Είδαμε ανεργία μεγάλη, είδαμε ακρίβεια, λιτότητα και είδαμε όλα αυτά για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους από τη μία και από την άλλη αύξηση κερδών, ασυλία, ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις Τράπεζες. Όσο και αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε καμιά προστασία, αλλά ένα τεράστιο απαγορεύεται στο άρθρο 3 για οποιαδήποτε αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.»



Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τον τραυματισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ και παρά την ρητή και άμεση καταδίκη του συμβάντος από τον πρόεδρο και τους βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Παπουτσής και ο κ. Γεωργιάδης (του ΛΑΟΣ) βρήκαν ευκαιρία να κατασυκοφαντήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.



Το νομοσχέδιο ψήφισε επί της αρχής το ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ που δήλωσε παρών. Το καταψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Ωστόσο, η Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ υπερψήφισαν κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου. Το ΚΚΕ αποχώρησε, αρνούμενο την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσουν από κοινού ονομαστική ψηφοφορία, ώστε κάθε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει προσωπικά τις ευθύνες του.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ